สตรอว์เบอร์รี่ผลไม้เมืองหนาวที่ถูกนำมาเพาะปลูกในบ้านเราจนสามารถปรับตัวและสร้างรายได้ให้กับชาวสวนสตรอว์เบอร์รี่มาอย่างยาวนาน ผลไม้สีแดงนี้ได้ถูกพัฒนามาอย่างต่อเนื่องรวมถึงวิธีการเพาะปลูกที่จะตอบสนองต่อเป้าหมายมากที่สุด ซึ่งวิธีการขยายพันธุ์สตรอว์เบอร์รี่มีด้วยกันถึง 4 วิธีดังนี้

1. เพาะเมล็ด : วิธีพื้นฐานที่พืชทุกชนิดใช้ในการขยายเผ่าพันธุ์ของตัวเอง แม้จะเป็นวิธีขยายพันธุ์พื้นฐานแต่กว่าจะติดเป็นต้นที่สวยสมบูรณ์นั่นยากกว่าวิธีการขยายพันธุ์สตรอว์เบอร์รี่แบบอื่นๆ เสียอีก แถมยังมีปัจจัยในเรื่องของความไม่คงที่ของรสชาติที่อาจจะไม่เหมือนกับต้นพันธุ์สูง แต่หากได้ต้นสตรอว์เบอร์รี่มาแล้วจะมีความแข็งแรงของระบบรากมากกว่าวิธีอื่นค่ะ

2. เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ : เป็นกรรมวิธีที่ใช้ขยายพันธุ์สตรอว์เบอร์รี่ในห้องปฏิบัติการที่มีความปลอดเชื้อโรคระบาดที่จะส่งผลต่อตัวต้นที่จะงอกในวุ้นอาหารที่สุด เป็นวิธีที่จะได้ต้นกล้าที่ปลอดโรคระบาดและทำให้ต้นกล้าสามารถเติบโตเก็บผลผลิตไปได้นาน ลักษณะตรงตามสายพันธุ์ที่นำมาเพาะทุกประการ ทว่าในเรื่องของค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างสูงตามไปด้วย

3. การแยกต้น : เกิดจากตาที่งอกออกมาจากด้านข้างของลำต้นแล้วแตกเป็นกอใหม่ วิธีการขยายพันธุ์สตรอว์เบอร์รี่แบบนี้มักนิยมใช้กับสายพันธุ์ที่ให้ไหลน้อย การกลายพันธุ์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้น้อยกว่าการเพาะด้วยเมล็ดเสียอีก รวมถึงต้นทุนที่ใช้ก็น้อยกว่าทั้งสองวิธีแรกด้วย

4. ขยายพันธุ์ด้วยไหล : ไหลของสตรอว์เบอร์รี่จะมีลักษณะเป็นสายยาวที่ห้อยออกมาจากตัวต้น ที่สายเหล่านั้นจะมีต้นเล็กๆ เกิดแยกออกมา หากตัดเอาส่วนนั้นไปเพาะเลี้ยงในดินต่อก็จะได้ต้นสตรอว์เบอร์รี่ต้นใหม่อย่างง่ายดาย นี่จึงเป็นวิธีการขยายพันธุ์สตรอว์เบอร์รี่ที่ได้รับความนิยมที่สุด แต่ระยะเวลาการให้ผลผลิตจะน้อย เนื่องจากการสะสมโรคที่เพิ่มขึ้น และไหลที่จะได้ในรุ่นต่อมาอ่อนแอให้ผลผลิตน้อย ทำให้เกษตรกรมักจะใช้ต้นสตรอว์เบอร์รี่ที่ได้จากวิธีเพาะไหลนี้เพียงแค่หนึ่งปีก่อนจะเปลี่ยนต้นใหม่